Solaris

Solaris to powieść znana milionom ludzi na całym świecie, przetłumaczona na wiele języków, w jakiś sposób rozsławiła Polskę dzięki autorowi. Jest ona najsłynniejszym dziełem Stanisława Lema, poruszającym problemy niemożności zrozumienia otaczającego nas Wszechświata, bezsilności człowieka wobec istot obcych oraz bezradności wobec ludzkich wspomnień oraz wyrzutów wspomnienia.
Głównym bohaterem książki jest Kris Kelvin – psycholog, który zostaje wysłany na stację badawczą, która unosi się nad oceanem zbudowanym z cytoplazmy, pokrywającym obcą planetę Solaris. Ocena sam w sobie wydaje się być „istotą” inteligentną, o nadzwyczajnych cechach, potrafiąc manipulować ruchem orbitalnym planety. Ocena jest już od wielu lat przedmiotem badań, jednak nie przynoszą one skutku, a wszelkie próby porozumienia się z nim zawodzą. W chwili przybycia Krisa na stację badawczą, naukowcy – Sartorius oraz Snaut wydają się być nieco odmieni, zachowując się w sposób dziwny i nienaturalny.
Na stacji badawczej pojawia się nieoczekiwany gość – żona głównego bohatera. Może nie było by w tym nic dziwnego gdyby nie fakt, iż w przeszłości popełniła ona samobójstwo, za co obwinia się Kris. Kelvin będą naukowcem, człowiekiem inteligentnym, próbuje uwolnić się od nienaturalnej istoty, jednak ta nie daje za wygraną. Wygląda on i zachowuje się jak człowiek i niczym nie różni się od jego zmarłej żony. Z czasem naukowiec obdarza ją uczuciem i zaczyna ją akceptować.
Naukowcy dochodzą do wniosku, że ocena w swojej niezwykłości materializuje wspomnienia ludzi w postaci neutronowych tworów, których nie sposób zniszczyć. Wydobywają one z zakamarków ludzkiej pamięci wspomnienia, które są trudne do zniesienia. Badacze próbują ustalić jakie są zamiary cytoplazmy. Czy próbuje ona w jakiś sposób nawiązać kontakt z nowymi istotami, czy może jest to nieświadome działanie ocena lub może to właśnie badacze są badani przez ocean, co jest formą eksperymentu na ludzkich istotach. Uczeni decydują się na próbę kontaktu. Jak będzie ona wyglądała? Tego dowiemy się z książki.
Solaris doczekało się aż trzech ekranizacji. Pierwsza ujrzała światło dzienne w roku 1970 w ZSRR, a jej reżyserem był Nikołaj Nirenburg. Druga również powstała w ZSRR, dwa lata później, w reżyserii Andrieja Tarkowskiego. Ostatnia powstał już w XXI wieku, w roku 2002 w USA w reżyserii Stevena Soderbergha. Główne role zagrali George Clooney oraz Natascha McElhone. Sam reżyser powiedział, że jeżeli widzowi nie spodoba się pierwsze dziesięć minut filmu, to można sobie darować resztę. Czy te słowa będą odpowiednie? Ja nie zdecyduję, ale możecie zrobić to Wy sami. Zacznijcie od książki, a potem obejrzyjcie film i sami wyróbcie swoje zdanie na temat niezwykłej powieści Stanisława Lema, pokochanej przez miliony ludzi na całym świecie.

)