Niestety, z dobrymi opowieściami, podobnie jak z cyklami dobrych książek jest tak, że kiedyś muszą się skończyć. W maju 2016 roku do księgarń trafił Tom V „Pomnika Cesarzowej Achai”. Jest to ostatni tom cyklu o tej nazwie, który w pewnym sensie był kontynuacją bestselerowej trylogii „Achaja” autorstwa Andrzeja Ziemiańskiego.
W trylogii „Achaja” i w pięcioksięgu „Pomnik Cesarzowej Achai”, stworzone ciekawe uniwersum z bogatą historią, światem i ludźmi, które chciałoby się odwiedzić. W bardzo dużym uproszczeniu i w celu uniknięcia zbytniego zdradzania fabuły można zasygnalizować, że świat ten jest niejako częścią naszego świata. Jest to planeta składająca się z dwóch części oddzielonych pierścieniem gór. Na jednej półkuli jest świat podobny do naszego, a wręcz niemal identyczny, a jedynie o kilkadziesiąt lat zacofany technologicznie w porównaniu do naszej cywilizacji. Przy czym historia tego świata jest prawie identyczna. Na drugiej półkuli mamy do czynienia ze światem pozornie radykalnie odmiennym, z innymi, nieznanymi nam narodami, a nawet rasami, z magią nieznaną na drugiej półkuli owej dziwnej planety i w naszym świecie. W trylogii „Achaja” poznawaliśmy wycinek antycznej historii tego egzotycznego świata z drugiej półkuli. W pięcioksięgi „Pomnik Cesarzowej Achai” obie półkule nawiązują bezpośredni kontakt. Okazuje się również, że świat z uniwersum Achai ma pewien związek z naszym światem, a ściśle – Planetą Ziemia. Żeby się dowiedzieć jaki – trzeba przeczytać.
W Tomie V „Pomnika Cesarzowej Achai” Andrzej Ziemiański utrzymuje dotychczasowy wysoki poziom. Obserwujemy kontynuacje działań bohaterów, obywateli kraju z niemagicznej półkuli globu, którego barwy narodowe i godło są bliskie sercu każdego Polaka, na owej półkuli za pierścieniem gór, utrzymywane w tajemnicy przed rywalami. 
Nie będziemy tu jednak opowiadać fabuły, lecz zachęcamy do przeczytania. Unikalność tego cyklu, wcale nie polega na tym, że mamy w fabule ciekawe intrygi, zwroty akcji. Takich książek z ciekawą fabułą jest bardzo dużo. Chodzi przede wszystkim o talent autora do opisywania tych wątków ustami i opisami czynów bohaterów. Czytając książki tego cyklu odnosi się wrażenie, że autor wszystkich tych wątków doświadczył w życiu osobistym, nie ma się wrażenia sztuczności świata, sztuczności dialogów i bohaterów, tylko wierzy się, chce się wierzyć, że ten świat istnieje naprawdę, że ci bohaterowie naprawdę żyją. I to jak żyją! Tom V „Pomnika Cesarzowej Achai” trzeba przeczytać, zwłaszcza jeśli ktoś przeczytał poprzednie tomy. Przecież musi dowiedzieć się, jak to się wszystko kończy, bo ta historia wciąga. Końcówka cyklu nie pozostawia niedosytu. Po prostu zawsze żal, gdy świetna i doskonale opowiedziana historia się kończy.
Najnowsze komentarze